السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک، علیک منی سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم

السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

و رحمة الله و برکاته

پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلّم، آخرین حج خود را با مسلمانان برگزار نمود. هنگام بازگشت از سفر حج، در بین راه مأمور شد که علی بن ابیطالب علیه السلام را به عنوان وصی و جانشین پس از خود به مسلمانان معرفی نماید تا مردم با او بیعت کنند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم مردم را در محلی به نام غدیر خم متوقف نمود و ضمن سخنرانی تاریخی خود، امام علی علیه السلام را به عنوان جانشین خود منصوب و معرفی نمود و فرمود: من کنت مولاه فهذا علی مولاه ، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله.
پس از مراسم معرفی و نصب، مردم با امام علی علیه السلام به عنوان مولا و رهبر خود پس از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم، بیعت کردند.
در تاریخ آمده است که حتی عمر بن خطلاب با امام علی علیه السلام بیعت کرد و گفت: «بخ بخ  لک یا علی ، اصبحت مولای و مولا کل مؤمن و مؤمنه».
براساس این واقعه مسلم تاریخی، امام علی بن ابیطالب علیه السلام جانشین پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلّم و امام و رهبر مسلمانان جهان است.
شیعیان در این روز بزرگ و این عید سعید، با یکدیگر مصافحه نموده و این ذکر را باهم زمزمه می کنند: «الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه امیر المؤمنین علی بن ابیطالب و اولاده المعصومین علیهم السلام».

روز 18 ذیحجه، سالروز این واقعه بزرگ اسلامی، عید غدیر، بر تمامی مسلمانان جهان  مبارک باد. 

در طول تاریخ اسلام، عالمان دین که وجودشان را وقف پاسداری از دین نموده اند، مشعلداران هدایت مردم بوده و می باشند. عالمان ربانی، برای مشعلداری، هیچ شرط و پیش شرط و پس شرطی نداشته و ندارند، تنها به وظیفه می اندیشند و رضای خداوند بزرگ. و این همان راه انبیا و اولیای بزرگ الهی است که عالمان راستین، وارث آنند.
نماز جمعه، مشعلی از مشعل های هدایت است و امامان جمعه، مشعلداران هدایت مردم در محراب نماز جمعه می باشند.
جمعه پیشین (6/9/88) یکی از مشعلداران مشعل هدایت جمعه، با مردمی که برای بهره مندی از پرتو مشعل هدایتش، گرد او جمع می شدند، خداحافظی کرد و چنین نمود که مشعل هدایت، از دست فرو انداخته است!
به راستی، چرا؟!
برخی گویند، کهولت سن یا بیماری، عامل مشعل انداختن بوده است! ولی مگر خود برای ما نخوانده اند که: پیامبر اعظم اسلام (صلی الله علیه و آله) حتی در آخرین لحظات عمر شریفشان نیز با پای لرزان و با تکیه بر دوش امام علی (علیه السلام) به مسجد آمد و مشعل هدایت را در محراب نماز برافراشته داشت!
برخی گویند، آن عالم بزرگ در صدد طرح مرجعیت خویشتن است و از این روی از مشعلداری هدایت جمعه روی چرخانده است! ولی مگر مشعلداری هدایت جمعه با مرجعیت منافاتی دارد؟ آیا مشعلداری هدایت جمعه، دون شأن مرجعیت است؟ و یا مراجع، شأن مشعلداری هدایت جمعه را ندارند؟ 
امامت جمعه، از شؤون امام زمان (عجل الله فرجه) است، و اگر مراجع معظم، نمایندگان امام زمان (عج) هستند، چرا نباید این مشعل هدایت را بر دوش کشند؟
نگران آنم که خدای ناکرده، خناسان وسوسه گر، دل آن عالم بزرگ را رنجیده و چرکین کرده باشند و ایشان، ناخواسته دچار تصمیمی عجولانه شده باشد!
بهرحال، این بزرگ عزیز، از یک سوی، خود را از مشعلداری هدایت مردم در محراب جمعه، محروم نموده و شاید آیه «... واجعلنا للمتقین اماما» در لحظه تصمیم، در خاطر شریفشان نبوده است. و از سوی دیگر، مردم را از پرتو مشعل هدایت خویش، محروم نموده است.
از خداوند متعال می خواهم که شرح صدری بیشتر به آن عالم فرزانه عطا فرماید تا در تصمیم گذشته خویش تجدید نظر نموده و دوباره مشعل فرو افکنده هدایت جمعه را با قصد قربتی که در ایشان سراغ داریم، با جدیت فزون تر، برافرازد و اگر نقدها و دل نگرانی هایی هم بوده است، حکیمانه و کریمانه، به چاره جویی بیندیشند.

میلاد هشتمین خورشید ولایت، حضرت امام رضا علیه السلام

مبارک باد

امیر مؤمنان، امام علی (ع) فرمودند:

« ما برأ الله نسمة خیرا من محمد (ص).» خداوند، آفریده ای بهتر از محمد (ص) نیافریده است. (الکافی، جلد 1 ص 440)

میلاد پیامبر اعظم اسلام، حضرت محمد مصطفی

(صلی الله علیه و آله و سلم)

و ولادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

بر مسلمانان و شیعیان جهان مبارک باد

سالروز مصیبت بزرگ رحلت پیامبر اعظم حضرت محمدبن عبدالله (صلی الله علیه و آله)

و شهادت امام حسن مجتبی (علیه السلام)

بر مسلمانان و شیعیان جهان، تسلیت باد

چهل روز از شهادت سالار شهیدان کربلا، حضرت امام حسین علیه السلام و فرزندان، برادران و یاران با وفایش می گذرد، اربعین حسینی با هاله ا ی از غم فرا می رسد و اندوه مصیبت بزرگ عاشورا، بار دیگر در دلها شعله می کشد.
اربعین شهیدان کربلا را به امام زمان - عجل الله تعالی فرجه- و به مقام معظم رهبری، حضرت آیة الله العظمی خامنه ای و شیعیان و آزادگان جهان تسلیت می گویم.

السلام علی الحسین

 و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین

 و علی اصحاب الحسین

شهادت سرور و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام

و شهادت علمدار کربلا، حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام

و شهادت فرزندان، برادران و یاران امام حسین(ع)

تسلیت باد

همچنین، شهادت زنان و مردان و کودکان مسلمان غزه را

به امام زمان (عج) و مسلمانان شرافتمند جهان

تسلیت می گوییم

  شهادت مظلومانه امیرمؤمنان، امام علی علیه السلام، تسلیت باد

لوح سلیمانی

در جنگ جهانی اول (1916 میلادی) سربازان انگلیسی در دهکده کوچکی به نام «اونتره» در چند کیلومتری بیت المقدس یک لوح نقره ای پیدا کردند که حاشیه آن به جواهرات گرانبها مرصع شده و در وسط آن خطوطی به حروف طلایی نگارش یافته بود. چون آن را نزد فرمانده خود، میجر. ای. ان. گریندل، بردند، دریافت که این نوشته به زبان و خطی بسیار قدیمی است. این لوح به وسیله وی دست به دست گردید تا به رئیس ارتش بریتانیا، لیفتونانت، و گلدستون رسید و آنان لوح را به دست باستانشناسان بریتانیا سپردند. پس از پایان جنگ (1918میلادی) کمیته ای متشکل از اساتید شناخت زبان های باستانی از بریتانیا، آمریکا، فرانسه، آلمان و سایر کشورهای اروپایی درباره لوح به تحقیق و بررسی پرداختند و پس از چند ماه بررسی و تحقیق در سوم ژانویه 1920میلادی معلوم شد که این لوح مقدسی است به نام لوح سلیمانی و سخنانی از حضرت سلیمان پیامبر را در بر دارد که به الفاظ عبرانی قدیم نگارش یافته است.  ترجمه لوح به این شرح است:

الله

                                                             احمد                                       ایلی (علی)

باهتول (فاطمه)

                                                           حاسن (حسن)                            حاسین (حسین)

یاه احمد! مقذا = ای حمد! به فریادم برس.
یاه ایلی! انصطاه = یا علی! مرا مددی فرمای.
یاه باهتول! کاشئی = یا فاطمه! نظر مرحمت فرمای.
یاه حاسن! اضو مظع = یا حسن! کرم فرمای.
یاه حاسین! بارفو = یا حسین! خوشی بخش.
امو سلیمان صوه عئخب زالهلاد اقتا = این سلیمان اکنون به این پنج بزرگوار استغاثه می کند.
بذات الله کم ایلی = و علی قدرت الله است.

چون این خبر به اسقف اعظم انگلستان (Lord Bishop) رسید، فرمان محرمانه ای به کمیته مذکور نوشت که خلاصه اشت این است:

اگر این لوح در موزه گذاشته شود و در دید مردم قرار گیرد، اساس مسیحیت متزلزل خواهد شد و سرانجام خود مسیحیان جنازه مسیحیت را بر دوش بلند خواهند کرد و در قبر فراموشی دفن خواهند کرد. لذا بهتر آن است که لوح مذکور در رازخانه کلیسای انگلستان گذارده شود و جز اسقف و اهل سرّ، کسی آن را نبیند.

منابع:

کتاب، امام علی (ع) خورشید بی غروب، از محمد ابراهیم سراج، صفحه 218 تا 221
کتاب، علی (ع) و پیامبران، از حکیم سیالکوتی، صفحه 27 تا 34
و کتاب، Wonderful Stories Of Islam چاپ لندن، صفحه 249