دکتر محسن رضایی، کاندیدای دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، در نامه‏ای به دبیر شورای نگهبان، انتخابات 22 خرداد را حماسه‏ای بی نظیر خواند و انصراف خود را از پیگیری شکایت‏های مطرح پیرامون نحوه شمارش آرا اعلام کرد ؟!!

به راستی چرا آقای رضایی نیز همچون دو کاندیدای همرزمش، کام تلخ دشمنان را شیرین و کام شیرین ملت را تلخ نمود؟ چرا بر خلاف فرموده مقام معظم رهبری که فرمود: «دشمن، اعتماد ملت را هدف گرفته است»، آقای رضایی نیز با زیر سؤال بردن انتخابات و متهم نمودن شورای نگهبان و وزارت کشور و... با ارائه شکایت های موهوم، اعتماد ملی را خدشه دار نمود و برای رسانه های ضد انقلاب، سوژه ساخت؟
اینک وی که می داند برای اثبات شکایت های کذایی، مستند قانونی ندارد، با فرار به جلو، انصراف از پیگیری شکایت هایش را مطرح نموده است! و به این  ترتیب بر سر ملت و نظام، منت نهاده که مثلا از حقوق خودش گذشته است! درست مثل کسی که بدون مدرک و دلیل علیه کسی شکایت نموده و تشکیل پرونده بدهد و سپس چون می داند از اثبات مدعای خود عاجز است، قبل از اینکه قاضی به شکایت او رسیدگی نماید و کلاهبرداری او ثابت شود، اعلام رضایت و گذشت نماید و به این وسیله برای خود چهره حق به جانب و برای طرف مقابل، چهره ظالم بسازد!
ای کاش آقای رضایی مردانه می ایستاد و اجازه می داد که شورای نگهبان شکایات او را بررسی و اعلام نظر نماید. آنگاه معلوم می شد که آقای رضایی نیز همچون دو یار دیگرش، چه نیکو با مخالفان نظام و دشمنان ملت ایران، همصدا شده و برای رسانه های دشمن، خوراک تبلیغاتی فراهم نموده است.
نوش دارو پس از مرگ سهراب، چه سود؟