نظام جمهورى اسلامى یک سخن نو را به میدان آورده؛ بر خلاف آنچه که تبلیغ میکنند و میگویند - که این تبلیغ هم باز از سوى دشمنان و مخالفین نظام جمهورى اسلامى است - جمهورى اسلامى دشمن‏تراش نیست، تشنج‏آفرین نیست، دعوا درست‏کن نیست، دنبال دردسر نیست. اگر دردسرى وجود دارد، ناشى از طبیعت نظام جمهورى اسلامى است. این طبیعت عبارت است از نگاه مستقل به مسائل عالم و تحت تأثیر قدرتها قرار نگرفتن در کوچک و بزرگِ مسائل. این از تعالیم اسلام است، این آموزش اسلام است، این هم دستورى است که اسلام به ما داده است. اسلام نخواسته است که ملت مسلمان در جهتگیرى‏اش، در حرکتش، در سیاستهایش، در تصمیم‏گیرى‏هایش تابع مراکزى باشد که مصالح استکبارى خودشان و نگاه منفعت‏طلبانه‏ى خودشان را دارند. باید نگاه کند آنچه را که منافع ملت و امت اسلام اقتضاء میکند، مسئولان حکومت موظفند آن را رعایت کنند.
ما بر این اساس تحت تأثیر سیاستهاى قدرتهاى مستکبر و مسلط قرار نگرفتیم. در قضایاى گوناگون رأى آنها چیزى بود، رأى نظام جمهورى اسلامى چیز دیگرى بود. این براى آنها قابل قبول نیست، بنابراین دشمنى را آغاز میکنند. نظام جمهورى اسلامى ناچار است از خودش دفاع کند. طبیعت ایستادگى، طبیعت استقلال همین است؛ اصطکاک به وجود مى‏آورد.
میشد ملت ایران هم حکومتى داشته باشند که این حکومت زیر بار زورگوئى‏هاى این و آن برود. آنوقت این اصطکاکها مسلماً وجود نمیداشت؛ اما آنچه که وجود نمیداشت، فقط این اصطکاکها نبود؛ چیزهاى دیگرى هم بود که آنها هم دیگر وجود نمیداشت: عزت ملى دیگر وجود نداشت، پیشرفت ملى دیگر وجود نداشت؛ همچنانى که در دوران طاغوت دیدیم.
توجه کنید که امروز دشمن از بودن یک ایرانِ متحدِ منسجمِ پیشروِ ناظر به افتخارات بزرگ، نگران و ناراحت است و نمیخواهد این کار انجام بگیرد. این حرکت بزرگ امروز در سایه‏ى اسلام که دین ماست، اساسى‏ترین علقه‏ى معنوىِ ملت ماست، تحقق پیدا کرده و آنها میخواهند خرابش کنند. البته نتوانسته‏اند، باز هم به توفیق الهى نخواهند توانست، اما از توطئه‏هاشان نباید غفلت کرد. و به نظر من، نخبگان عزیز و محترم ما، مسئولیت بزرگى دارند.
******
قابل توجه کسانی که پیوسته دم از « تنش زدایی » می زنند و به رضایت دشمنان از ما می اندیشند!