اینکه شما میشنوید که میگویند ایران در سلولهاى بنیادى هشتمین کشور دنیاست، این حرفِ خیلى بزرگى است؛ ایرانى که از همه‏ى امکانات پیشرفت، او را محروم کرده بودند. وقتى نظام اسلامى، این کشور را تحویل گرفت، زیرساختها مطلقاً مناسب با این پیشرفتهاى علمى نبود. وقتى میگویند جمهورى اسلامى با فرستادن ماهواره به فضا - که چشم رقبا و دشمنان جمهورى اسلامى را خیره کرد - دهمین یا نهمین کشورى است که این کار را انجام میدهد، این خیلى حرف بزرگى است....
پس نظام اسلامى هم ماندگارى خودش را نشان داد، هم توانائى خودش را براى پیشبرد یک ملت. این میشود مایه‏ى افتخار براى مسلمین، مایه‏ى اعتزاز براى هر مسلمى در هر نقطه‏اى از عالم. آنوقت دشمنى‏ها شروع میشود؛ یعنى شدت پیدا میکند.
اینکه مى‏بینید یقه‏ى جمهورى اسلامى و نظام اسلامى را میگیرند و رها نمیکنند، نشانه‏ى این است که ضربه‏اى که جمهورى اسلامى بر پیکر استکبار وارد کرده است، خیلى عمیق بوده. دشمن ما فلان گروهک منزوى با چهارتا آدم کوچک یا بزرگ نیست. دشمن ما فلان دولت منطقه‏اى عاجز و ناتوان نیست که تو ملت خودش هم پایگاهى ندارد. دشمن ما دستگاه عظیم استکبار است که مهمترین تصمیم‏گیرهایش سرمایه‏داران صهیونیست و کمپانى‏دارها و تراست‏دارها و کارتل‏دارهاى گردن‏کلفت دنیایند. این، در مقابل نظام اسلامى ایستاده است و البته از همه‏ى شیوه‏ها هم استفاده میکند. ضربه به او خورده است که این جور مى‏بینید از همه‏ى امکانات استفاده میکند، از همه‏ى وسائل استفاده میکند. حالا از ایجاد واگرائى نسبت به عقاید اسلامى، سوق دادن جوانان به مواد مخدر، به فساد، به استفاده‏ى از غفلت بعضى از دستگاه‏ها، جوانها را آسیب‏پذیر کردن، تا اختلافات مذهبى، تا اختلاف شیعه و سنى، تا فلان گروهک؛ و اگر دستش برسد در متن مسئولین بالا و نیمه‏بالاى جمهورى اسلامى هم نفوذ بکند، این کار را هم میکند. همه‏ى تلاش را دارند میکنند. با همه‏ى این تلاشها مؤمنین ایستاده‏اند: «کالجبل الرّاسخ لا تحرّکه العواصف». این تندبادها نمیتواند جمهورى اسلامى را تکان بدهد.
براى یک رزمنده بزرگترین خطر این است که جهتگیرى را گم کند؛ نداند دشمن کجاست، دوست کجاست. اگر ندانست دشمن کجاست و دوست کجاست، آنوقت ممکن است به طرف دوست آتش کند؛ به خیال اینکه دارد به طرف دشمن آتش میکند...این خیلى تأسف‏آور است. و دشمن این را میخواهد.
وقتى اختلاف پیدا شد، وقتى تفرقه پیدا شد، وقتى نسبت به هم سوءظن وجود داشت، وقتى یکدیگر را خائن دانستیم، طبیعى است که با هم همکارى نخواهیم کرد. همکارى هم اگر بکنیم، با هم صمیمى نخواهیم بود. این همان چیزى است که آن دشمن دنبال اوست.
امروز دشمنىِ با اسلام از گذشته جدى‏تر است، دلیل آن هم وجود حاکمیت اسلام در اینجاست. از حاکمیت اسلام، از پرچم برافراشته‏ى اسلام در ایران، احساس خطر میکنند. این پرچم را باید محکم نگه دارید. این حاکمیت را باید همه قدر بدانند. هر که به اسلام علاقه‏مند است، هر که به قرآن معتقد است، باید این حاکمیت را قدر بداند. این، هدف و جهت کلى است.
بخصوص باید مواجهه‏ى با دشمن را در حوزه‏ى تفکر و احساس جوانها اهمیت بدهید و بدانید که دشمن اولین نقطه‏اى را که مورد توجه قرار میدهد، آن نقطه‏ى فعال است که یکى از بخشهاى آن، عبارت است از نسل جوان؛ چون امید به نسل جوان است و سازنده‏ى آینده، نسل جوان است، لذا آنجا را دشمن هدف قرار میدهد.
البته یکى از نقاط حساس هم علماى دین هستند؛ دشمن آنجا را هم به انواع مختلف و اشکال گوناگون هدف قرار میدهد. شاهدش هم همین فشارهائى است که وجود دارد .