در باب ثواب عزاداری برای اهل بیت (ع) هرچه بگوییم، کم است و در باب حرمت و مذمت مردم آزاری نیز هرچه بگوییم، کم است. حال اگر کاری از جهتی عزاداری و از جهتی مردم آزاری باشد، کدام روی سکه مهمتر است؟ به عنوان عزاداری، آن را انجام دهیم تا ثواب کسب نماییم؟!!! یا از انجام آن بپرهیزیم تا دچار فعل حرام و عقوبتش نشویم؟ بدیهی است، پرهیز از حرام، مهمتر از انجام فعل مستحب است و جایز نیست بخاطر یک عمل مستحب، مرتکب عمل حرام شویم.
گاهی در خیابانها و کوچه ها مراسم عزاداری برقرار می گردد و یا نذر داده می شود و موجبات اذیت و مزاحمت مردم فراهم می گردد. آیا خدا و پیامبر خدا و ائمه معصومین (ع) از ایجاد مزاحمت برای مردم به عنوان عزاداری، خشنود می گردند؟
برای نمونه: چند سالی است که مثلا یک فرد مؤمنی حدود 3 هفته در خیابان شهید رجایی شهر قم، عرض خیابان جلو منزل خود را داربست و چادر زده که مثلا برای خشنودی حضرت زهرا (س) عزاداری نماید. در طول روز فقط برای عبور یک ماشین سواری، راه باز است و هنگام مراسم عزاداری در شب، ساعتها بطور کلی راه عبور بسته می شود! در حالی که در 100 متری همین محل، مسجد وجود دارد و امکان برگزاری عزاداری در مسجد فراهم است!!!
از امروز که یک هفته تا روز شهادت حضرت زهرا (س) مانده، فرد مذکور عرض خیابان را با لوله های فلزی داربست نموده و بعد از چند روز هم با پارچه آنها را خواهد پوشاند و مثلا چادر خواهد زد و با فرارسیدن سالروز شهادت آن بانوی آسمانی، عزاداری را شروع خواهد کرد. 10 روز مراسم دارد و چند روز قبل و چند روز بعد از آن هم تا داربست جمع شود، این مزاحمت ادامه خواهد یافت!!!
به راستی، مسئولان شهر در برابر چنین اقدامات مزاحمت ساز، هیچ مسئولیتی ندارند؟! جالب است که چراغ قرمز ترافیک و علائم راهنمایی جهت اعلام مسدود بودن خیابان نیز در اختیار این عزادار مزاحم قرار می گیرد. آیا مسئولان باید با این گونه مزاحمت ها همکاری نمایند؟ یا از آن جلوگیری کنند؟
امیدوارم یکی پیدا شود که مصلحت عموم مردم را بر خواست برخی افراد که فقط مصلحت و خواست خود را می بینند و بس، ترجیح دهند.