با سلام دوست عزيز! لطف کنيد يک بار ديگر نوشته مرا بخوانيد « آقاي ميرحسين موسوي در مناظره با آقاي رضايي، سخن گفتن درباره ديگران را که حضور ندارند تا از خود دفاع کنند، نوعي بداخلاقي دانستند. حرف درستي بود، اما حيف که به حرف خود عمل نکرد! » کجاي اين حرف، مغالطه است؟ مقتضاي حکم خدا و اخلاق انساني اين است که در غياب کسي عليه او حرفي زده نشود. و اين که کسي بعدا حق دفاع داشته باشد، مجوز اين کار نخواهد بود. زيرا چه بسا آن شخص فرصت و امکان دفاع نيابد و يا کسي که اتهام ها را شنيده است، فرصت و امکان شنيدن دفاع فرد را نيابد. بهر حال در غياب ديگران حرف زدن عليه آنان، کار درستي نيست و هيچ توجيهي ندارد.